Page 74 - Fabio Gasti (a cura di), Seneca e la letteratura greca e latina. Per i settant’anni di Giancarlo Mazzoli, Pavia, Pavia University Press, 2013
P. 74







62 Rita Degl’Innocenti Pierini

assedia e lo disgusta, in un passo segnato inesorabilmente dalle scansioni temporali
86
(ubi… deinde… deinde): quod vitium hominis esse interdum, interdum temporis solet.


Bibliografia
Baldwin, Barry (1984), Trimalchio and Maecenas, «Latomus», 43, pp. 402-403.
Barnes, Edward J. (1973), Petronius, Philo and Stoic Rhetoric, «Latomus», 32, pp. 787-798.
Bartalucci, Aldo (1979), Presenza di Mecenate nelle satire di Persio, in Studi di poesia
latina in onore di A. Traglia, Roma, Edizioni di storia e letteratura, pp. 669-692.
Bellandi, Franco (1995), L’immagine di Mecenate protettore delle lettere nella poesia fra
I e II sec. d.C., «A&R», 40, pp. 78-101.
Bellandi, Franco (19962), Persio. Dai verba togae al solipsismo stilistico, Bologna, Pàtron.
Berno, Francesca Romana (2003), Lo specchio, il vizio, la virtù. Studio sulle Naturales
Quaestiones di Seneca, Bologna, Pàtron.
Berti, Emanuele (2007), Scholasticorum studia. Seneca il Vecchio e la cultura retorica e
letteraria della prima età imperiale, Pisa, Giardini.
Bettini, Maurizio (2000), Guardarsi in faccia a Roma. Le parole dell’apparenza fisica
nella cultura latina, in Le orecchie di Hermes, Torino, Einaudi, pp. 313-356.
Bramble, John C. (1974), Persius and the Programmatic Satire. A Study in Form and
Imagery, Cambridge, Cambridge University Press.
Breitenstein, Natalie [ed.] (2009), Petronius, Satyrica 1-15, Text, Übersetzung,
Kommentar, Berlin-New York, de Gruyter.
Brosius, Maria (2007), New out of old? Court and Court ceremonies in Achaemenid, in
The Court and Court Society in Ancient Monarchies, ed. by Spawforth A.J.S.,
Cambridge, Cambridge University Press, pp. 17-57
Byrne, Shannon Nora (1999), Maecenas in Seneca and other post-Augustan authors, in
Veritatis amicitiaeque causa. Essays in honor of Anna Lydia Motto and John R.
Clark, ed. by Shannon Nora Byrne S.N., E.P. Cueva, Wuaconda, Bolchazy-Carducci,
pp. 21-40.
Byrne, Shannon Nora (2006), Petronius and Maecenas: Seneca’s Calculated Criticism, in
Authors, Authority, and Interpreters in the Ancient Novel. Essays in honor of Gareth L.
Schmeling, ed. by Byrne S.N., E.P. Cueva, J. Alvares, Eelde, Barkhuis, pp. 83-111.
Byrne, Shannon Nora (2007), Maecenas and Petronius’ Trimalchio Maecenatianus,
«Ancient Narrative», 6, pp. 31-50.
Calboli, Gualtiero (1999), Il giudizio di Quintiliano su Seneca, in Seneca nella coscienza
dell’Europa, a cura di Dionigi I., Milano, B. Mondadori, pp. 19-57.

86 Sen. epist. 114,9-10: ubi luxuriam late felicitas fudit, cultus primum corporum esse diligentior incipit;
deinde supellectili laboratur; deinde in ipsas domos inpenditur cura ut in laxitatem ruris excurrant, ut
parietes advectis trans maria marmoribus fulgeant, ut tecta varientur auro, ut lacunaribus pavimentorum
respondeat nitor; deinde ad cenas lautitia transfertur et illic commendatio ex novitate et soliti ordinis
commutatione captatur, ut ea quae includere solent cenam prima ponantur, ut quae advenientibus dabantur
exeuntibus dentur. Cum adsuevit animus fastidire quae ex more sunt et illi pro sordidis solita sunt, etiam in
oratione quod novum est quaerit et modo antiqua verba atque exoleta revocat ac profert, modo fingit †et
ignota ac† deflectit, modo, id quod nuper increbruit, pro cultu habetur audax translatio ac frequens.


   69   70   71   72   73   74   75   76   77   78   79